umutlarým ellerimle taþýdýðým balonlar gibi rüzgarlý havalarda uçup gideceðinden korkuyorum aslýnda susmayý seçsemde içimde bir kudüs sesleniyor insanlara aðlamanýn güzel bir duygu olduðunu öðrendim gündüz vaktinde birde yýldýzlara anlatmayý masallarý aya merdive dayamayý umuda yelken açmayý sadece bu yaðmur yüklü bulutlarýn ardýndan gelen güneþi izlemek istedim gökkuþaðýnýn renklerinde kaybolmayý deðil sevdiðim o gökkuþaðýna bakmayý özledim ama keder dolu deðil kalbim bugün umut dolu gözlerim baharda açan papatyalardan taç yapmayý yeþeren kayýsý dallarýna oturmayý pamuk aðacýyla konuþmayý rüzgarla þiirlerime eþlik etmewyi yaðmurlarla aðlayýp gözyaþlarýmý belli etmemeyi özledim..... ben aslýnda baharý özledim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
HKBR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.