Gözlerin ne çok þey anlatýyor bana bazen özgür bir kýrlangýç gibi bazende yaralý bir güvercin gibi gözlerin öyle derin öyle dipsiz ki sonu olmayan bir uçurum gibi düþtükçe düþüyorum lakin korkularým yok bir yerlerde izbelerde en gizli kalmýþ sýrlarýn var asma kilitli kapýlar ardýnda düþüncelerin ulaþýlmayan denizler gibi el deðmemiþ gezilmemiþ koylarý kuytularý çok.
Beni benden alýp uzak diyarlara götürüyor gözlerin bilinmeyene bulunmaya doðru evrenin her köþesinde senin izin var karanlýða dokunsam bir çiçeði koklasam senin yüzün var dolu dizgin koþuyoruz seninle daðlarý yollarý aþýyoruz nefes nefese öyle zor öyle güç ki yetiþmek sana sende ki bu bitimsiz arzu hevese.
Gözlerin ne çok þey anlatýyor bana bazen kendini rüzgara teslim etmiþ bir uçurtma gibi gözlerin bazen de göðe salýncak kurmuþ bir yýldýz masum bir çocuk gibi sevecen yalnýz.
Þimdi bulutlara bakýyor gözlerin yaðmuru özümser gibi baharý getiren cemreyi müjdeler gibi sonra bir sýcaklýk hissediyorum gözlerinde güneþten daha sýcak eriyor bitiyor kavruluyorum ürkek bir ceylan gibi yüreðim gözlerin ah o gözlerin keskin bir hançer ucu sivri bir ok vuruyorsun vuruluyorum. Galiba... Ben sana aþýk oluyorum...
Ýsmail Kurt 24.02.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.