YAŞADIM ANNE
Gene aklýma düþtü hatýralar,
Geçmiþi bugün de yaþadým anne.
Esti acý yel, koptu fýrtýnalar,
Çýð düþtü içime üþüdüm anne.
Kahpe felek kesti çarelerimi,
Yaban etti bana yörelerimi,
Yýllarýn ikramý yaralarýmý,
Söz tutmadý elim, kaþýdým anne.
Kader bana uzak etti yakýný,
Bir hiç imiþ þu ömrümün yekünü,
Çile dolu hayatýn gam yükünü,
Yýllardýr sýrtýmda taþýdým anne.
Ak yüze kara yazý yazanlarý,
Nifaklar saçýp yuva bozanlarý,
Yüze gülüp kuyumu kazanlarý,
Attým yüreðimden boþadým anne.
Deðiþti artýk Fatih’ te ki bakýþ,
Kulaða hoþ gelmiyor sahte alkýþ,
Hakiki dostlarýmý nakýþ nakýþ,
Gönül sarayýma döþedim anne.
Kesem boþ beni zengin sanýyorsan,
Ben deðilim Karun’ u arýyorsan,
Þayet gönül tahtýmý soruyorsan,
Hem Karun, hem sultan Reþad ’ ým anne.
Fatih Coþgun 05.08.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.