Sevgili babam Sen her zaman iyi günde kötü günde yanýmda durdun. Haklý haksýz demeden, Babasýyým dedin her zaman arkamda durdun. Birileri ile sorun yaþayýnca Önümde yürüdün, göðsüne vurarak gururla Ben babasýyým dedin. Ne zaman caným sýkkýn moralim bozuk olunca Kendi kendime bulanýma girince, Sesini duyduðumda huzur Seni görünce dertlerimi unutur, mutlu olurdum. Bir gün sesini duymasaydým Eksiklik hisederdim kimsesiz gibi görürdüm kendimi. Senle dargýnken Sanki tüm dünya benle dargýnmýþ yuvasýz kuþlar gibi, dünyam yýkýlmýþ periþan görürdüm kendimi. Arkadaþ gibi yanýmda durdun, Sýrlarýmý dinledin derdime ortak olurdun Her zaman sýkýntýma derman gibiydin, Sýkýntýlarýmda þifa gibiydin. Hastalýðýmda ilaç gibiydin. Bir dað gibi arkamda dururdun. Yani yaþamama sebebimsin, Sen caným her þeyim babamsýn babam…
Sosyal Medyada Paylaşın:
sedat demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.