DİLEK

DÝLEK

Dilek dosta boþ deðil hep düþünce mutluluk
Ýlk bakýþlý sevdalar bakan göze alýþýk.

Kalbim çok yavaþ dolup çabucak boþalýnca
Aþkýyýn tohumunu üzerime saçýnca.

Aþýk olup bir deniz ülkesine gitseydik
Yosun kokularýyla hemen serhoþ olsaydýk.

Senden baþkasýný ben benden baþkasýný sen
Karanlýk olsa gündüz hiç görmesek sen ve ben.

Ne ben ne sen yalnýzca kendimizi bilseydik
Temiz aþklarýmýzla bütün olup sevseydik.

Bulamasam kendimi demesem söylemesem
Böyle geçen hayatta ne var ise kaybetsem.

O anda tükendiðim bu hayatýn içinde
Yeni doðan hayalim o derin köþesinde.

Aðlayýp çýrpýnarak bulamasam bendini
Seni sevdiðim kadar yalnýz sevsen sen beni.

Martýlarýn selamý üzerimize gelse
Yosun kokan rüzgârlar saçlarýmýzý öpse.

Balýkçý yelken açsa baðrý yanýk haliyle
Küreklerini çeken nasýrlaþmýþ eliyle.

Bizleri göstererek “Ne güzel çiftmiþ” diye
O anda dua etse “Allah mesut eyliye”.
---- 13.02.1960 – Ýslahiye.

Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul.
















Sosyal Medyada Paylaşın: