Bir köprüde karþýlaþtýk Sen ve ben. Sen karþý yönden geliyordun Ben tersten. Kitlendi bakýþlarýmýz aniden Mýhlandýk olduðumuz yerde Ve dünya durdu öylesine... Kim bilir Belki de Tanýþýyorduk fi tarihinden Belki de Kader denilen cilvenin adýydýn sen. Bir merhaba bile diyemeden Kapýldýk insan seline Aktýk birlikte meçhule ...
Sen Benim için Eþsizdin Bilinmezdin Udumbara çiçeðimdin! Ve bu dünyadaki biricik hayalimdin! Gökteki bir yýldýz gibi gözlerimden kayýp gittin. Biliyorum Artýk Hiç görmeyeceðim seni. Bilmeyeceksin neden beklediðimi Bilmeyeceksin bir olmazý sevdiðimi.
Cemre gibi Yüreðime düþtüðün günden beri Sallanýyorum ayný yerlerde. Herkes diyor: Kim bu meczup? Kim bu sokak serserisi? Kim ne derse desin Öyle veya böyle... Umurumda deðil bu kahrolasýca dünya! Kafayý yemiþsem kime ne bundan? Uslanmazým iþte! Yüreðimin bekçisiyim gündüz gece! Gözlerim hep seni arýyor karþýlaþtýðýmýz o yerde. Gelip geçen ruhsuz yolculara soruyorum. Öteleniyor Kovuluyorum...
Sanki yer yarýldý da girdin içine Kanatlanýp uçtun gökyüzüne. Bi görsen beni uzaktan Asýlý kaldým korkuluklarda. Ýnceldi ipim salýna salýna Boðuluyorum Geberiyorum Þubat ayazýnda... Senin için Tutunuyorum bu yoz hayata. Kurþun sýkmýyorum umuduma! Sadece Yalvarýyorum her gün Allah’ýma Yeter artýk! Ezanlar suyu hürmetine Bekletme artýk þu garibi... Geleceksen hadi gel be!
Yazan: MEHPARE GÖKÇE
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehpare gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.