ölüm kol geziyor sokakta kan kokuyor kýyýlar yol yolak tutulmuþ köþe baþlarý ve sokaklar yer üstü buz üstünde can verir, yüzü kömür karasý adam yer altýnda
sevgi yoksulu uzun boylu cücelerin saygýdan yana kaf daðýnda burunlarýyla nursuz ellerinden kan dökülmekte hava kan kokuyor
ölüm kol geziyor özgeye hoþ görmedik baþkayý Mevlana Yunuslarýn yeþerdiði gezdiði ve nefes aldýðý bu daðlarda, bu ovada.. þehirde linç ediciler
hava kan kokuyor doymadý kana toprak sular kan kokuyor kirlendi evren hoþ görmedik karýncayý sevmedik serçeyi ve kan damlýyor havadan yani yer demir gök bakýr
keklik fesat bize baykuþ uðursuz kedi nankör hiç sordun mu hatrýný karganýn sevdin mi yavrusunu kýrlangýcýn
ölüm kol geziyor düþünceye duruþa yani sencileyin olmayan göze mi batar diþe mi dokunur yani yan mý baktý yani kaþý gözünün üstünde deyu mu ölüm kol geziyor..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dedesultan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.