ÇOK YORULDUM

çýlgýn gönlümün hýrçýn dalgalarýnda boðuluyorum
uzatsamda ellerimi kurtulamamki batmýþým derinlere
bir parça mutluluk ararken düþtüm bu dermansýz derde
yaþama sebebi olmayan yaþayan bir ölüyüm iþte
ne gecem belli ne gündüzüm susuz kavrulan çöl gibiyim

senden baþka tutunacak bir dalým olmadý yalan dünyada
ne bir kalpte sevgi ne bir yürekte cesaret olamadým
sensiz aldýgým nefesim dügümlenip kalýyor bogazýma
durmadan kanatýr hatýralar gönlümün derin yaralarýný
çepe çevre sarmýþ zorluklar hayatýmýn dört bir yanýný

kaldýrým taþlarý yastýk olmuþ baþýma üþüyor düþlerim
öyle bir doluyorki damla damla taþýyorsun gözlerimden
hayaller kurarken ikimize duygularýmý nasýl yýktýn sen
bilemedim kaderime hesapsýzca kördüðümler atýldýgýný
kimseye degilde insafsýzca sýrtýmdan vurmana kýzýyorum

uçurumun kenarýndan kuru bir yaprak gibi savruluyorum
hayat senaryomu ben yazmadým ama malesef ben oynuyorum
kan kusuyor ciyerlerim soguk duvarlara bakýp dalýyorum
unutmak istesemde unutamýyorum sökemiyorum içimden seni
keþkelerle yaþamaktan öyle býktýmki sorma anlatýlmaz

hep bir yaným eksik kalýyor þimdi doldurulmuyor yerin
kalbimde açan sevda çiçeyim soluyor yaþamýyor sensiz
sana besledigim ümitlerimi dar aðacýna çýkardým bugün
yargýladýgým aþkýmýzý topraga veriyorum iþte kefensiz
artýk dönsende beni bende bulamassýn giderken öldürdünya

Erkan Sezgin
Sosyal Medyada Paylaşın: