Sen gittin ya ev sessiz, doða sessiz, kent sessiz, Senmiþsin taþ duvara nefes veren, can veren, Sen gittin kalem sessiz, þair sessiz, rint sessiz, Senmiþsin gönüllere aþkla heyecan veren.
Yoksun ya, hasretinden gönül yalnýz, dil yalnýz, Duygularý yazacak kalem suskun, el yalnýz, Kar kaplamýþ yollarý, sana giden yol yalnýz, Tereddütsüz gelirim olsa yolu gösteren
Gittin ya, oda suskun, kapý suskun, cam suskun, Yaðmur yaðsa damlamaz, üstümdeki dam suskun, Günün yorgunluðundan efkârlý akþam suskun, Kavuþunca sökülür göðsümdeki cenderen
Biri olmalý derdin, her an biri olmalý, En derin bakýþlarla gönüllere dolmalý, Solacaksa bu güller ikisi bir solmalý, Sen yoksan açmaz olur dalýnda yediveren
Sanma huzurlardayým, yokluðun taþtan aðýr Hasretine düþmüþüm yanýp duruyor baðýr Ya çýk gel, ya da beni kendi yanýna çaðýr Coþari’yi ortada býrakýp gitme ceren
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.