Acýtýyor hep bu yaralar , Nasýl bir yerde varsa rahatsýzlýk . Vücut yerli yerinde mi sanýrsýn . Lanetler yaðdýrýlýrken yapýlanlara , Alkýþ tutar mý sanýrsýn .
Uzanan baþlar art arda . Görünce olanlarýn resimlerini . Bir tüfek alýp çýkasým gelir , Sokaða , Daða . Kime ateþ edeceðim ; Karþýmdaki anam,babam ,kardeþim . Düþman görünmezler ki bana .
Düþman görürsün , Yakýp yýkmalarýn ondan . Emelin için öldürürsün , Ellerim baðlý inandýðýmdan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.