Zaman aþýmýna uðramýþ aþklarýn sokaklarý kaldý bana Budanmýþ aðaçlar gibiyim, Konacak dalý yok kuþlarýn Sibirya soðuklarý çizer yüzümü akþamýn kýzýllýklarýnda Akþamýn kýzýllýklarýnda bir ben ölürüm, Bir ben yok olurum meçhule giden yarýnlarda...
Ne anam var, ne babam Arkamdan ruhuma rahmet okuyacak yok Alnýma yýldýzlar gibi parlayan yazýlar yazamadým Olmayacak ümitlere verdim tüm çabalarýmý Sustum…sustum…. Kimseler duymadý sabrýný suskunluðumun...
Ellerim keder yüklü Tutarsan kýrýlýr parmaklarýn Bütün sokaklarýn binalarý üzerine devrilir Geleceðe yürüyen çocuklarýn alýnýr içinden sevinçleri Ben yokum bu dünyada artýk Bütün aþklarým zaman aþýmýna uðradý...
-19.02.2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
esatcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.