ben gitmeliyim
ben gitmeliyim bu diyardan
geçmeliyim anadan yardan
bir bardak raký içmeliyim handan
demem o ki affetsin beni yaradan
aklý selim deðilim bitmez bu isyan
daha yeni içtim yumurtayý rafadan
hiç býkmaz usanmazým ben sabahtan
korkarým ilerleyip giden þu zamandan
korkmaz mýsýn ölümden azýcýk ucundan be adam
korkarým ben ölümden ayýracak diye alýþkanlýklarýmdan
ben gitmeliyim üç beþ aðacýn gölgesinden akan bir pýnara
kurmalýyým bir masa ayaklarý tahtadan
bir geviþ fýstýk, açmalý þarabý arkasýndan
yeni olsun þarap az deðsin gönlüme
beyhude geçti bunca sene
bunca satýr bir masadan
yazdým yine yataðýma yatmadan
kalktým henüz yeni bir rüyadan
uykum ne olacak
var mý bir rüya bana
az sonraki zamandan
kudreti sonsuz olan
bir hayýflanma var aþaðýdan
ne bu hal ne bu düzen
sen deðil misin kainatý süzen
çok oldu bir birini üzen
hani sendin herþeyi düzelten
ben sadece aracýyým
elçiye zeval olmaz zanlýmca
kudretini göster her canlýya
bir kadeh þarap içtim de dile geldim
banane ki ben kiþiler için eldim
düþündüm de büyüklük bende kalsýn
cezam varsa çekerim
söz benim yazarý
inceden vururum kadehe
sonra kaçarým kuytulara
ne kadar yanacaksam yanarým
uzun boylu deðilim o kadar
isyan gibi bir sayfa name
aslýnda dokunmaz bunlar benliðime
ben deðilim bu
bana ait deðil aslýnda bu sahne
belirtim bana düþeni
býrak sen ben düþünürüm beni
yazarým iþte senli, benli
ben bilirim seni
saat sýfýr sýfýr yedi
gitme zamaným geldi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cuma Derviş AKKUŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.