Sýra, sýra olmuþ uzanan daðlar,
Gönüller hep mutluluklar arar,
Aðlamalar ýzdýraplar niye yarar,
Üzülmeler insanlýða büyük zarar..
Gül gülümse umutlarla dol,
Sevgiler için olsun izlenen yol,
Gönüller olmasýn o olmayan çöl,
Güzellikleri yaþa da sonra öl,
Ýþle çalýþ ver yaþam adýna emek,
Unutma zor günler elbet bitecek,
Hüzünler bitecek gönüller þenlenecek,
Yaþadýkça insanlýk neler, neler görecek..
Al kalem kaðýdý kendini kendine yaz,
Yaþamýnda az olsa almalýsýn haz,
Ýnsan ol, insanca yaþa olmuyor yalnýz,
Gel kendi kendinin kaderini kaðýda yaz..
Yazdýðýn kaderi silgiyle silemezsin,
Gidince bu dünyaya geri gelemezsin,
Unutma sende yaratýlan birisin,
Senden büyük var yaratan bilmelisin..
Sev, sevil sevgi daðýt etrafýna,
Gurur ve kibirle inatla yaþama,
Söylenenleri hiç yabana atma,
Kendini yaþa, ait olmasýn baþkasýna..
Ýnsan gibi ol ki deðerin bilinsin,
Kötü emelleri gönülden silmelisin,
Biraz da çevrene ümitler vermelisin,
Mevla’m yarattý hepimizi bilmelisin,
Gel aðýr baþlý ol, ol örnek insan,
Ýbret alsýn, iyi görsün seni bakan,
Sen olasýn sevgileri tek yaþatan,
Unutma hepimizi var bir yaratan..
Kendi yaþadýklarýnla yaþar gidersin,
Hayat yaþanmaya deðer bunu bilesin,
Mevla ya haline dua ile þükretmelisin,
Bütün ömrün, gülümsemelerle geçsin,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.