ESİRİYİM BEN

Sabahlar olmuyor geceler yarým
Ciðerime inen nefesim karým
Yürek yangýnýnda küllerim varým
Doðmayan güneþin esiriyim ben

Nasýlda özlerim susup çaresiz
Aþkýn hecesini okudum harfsiz
Tutmuyor dizlerim düþerim halsiz
Doðmayan güneþin esiriyim ben

Hasretin askeri oldu aðlýyor gözüm
Ellerim semada kanýyor özüm
Dilimde kalmadý tükendi sözüm
Doðmayan güneþin esiriyim ben

Gülce yim giderim sessiz dünyadan
Yorgun ruhum artýk bunca riyadan
Kara bahtým yeter uyan rüyadan
Doðmayan güneþin esiriyim ben.

Gülser Çetindoðan​

Sosyal Medyada Paylaşın: