öyle bir öfke parlýyor sanýrsýn yakacak ormanlarý bir kelime, bir iþlem çýk içinden çýkabilirsen diliyle yaralar açar insanýn içinde... dönüp bakmaz bile sen erirsin, ayazýn vurduðu yerde... ya susar kýyamet sessizliðinde... un ufak olduðun avuçlarýnda... savrulur gidersin deli poyrazlarla... lal olup sus dilim uçur kafesten muhabbet kuþlarýný!
acýnýn biri diner baþka bir sancý baþlar yürekte... alev aldý bütün samanlýklar iþte kurtarýlacak deðer kalmadý saklananlar içinde...
bittiði yer baþlangýç noktasý al verdiðin bütün adanmýþlarý
sibel Sosyal Medyada Paylaşın:
sardunyam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.