Filim her koptuðunda bir umut var dediler Ve düþledim Masmavi gökyüzünü Kâbil’siz bir dünyanýn olacaðýna dail hayaller kurdum Ve Habil oldum Ýçime yaþama sevinci geldi Ölmeyecektim artýk Kabil yoktu Kâbil yoksa kötülükte olmayacaktý
Ýsayana her kaltýðýmda aman isyan günahtýr Umut var dediler Bir hayat düþledim dertten kederden uzak Mutlu þen þakrak Dünya’ya mesud gelen bebekler düþledim Silaha kavgaya düþman Habil ve Aybike olacaklardý
Her hayatta vaz geçmeye kaltýðýmda,daha dur Umut var dediler Tekrar kapýldým hayallere Ýçim ýsýndý ve dört elle sarýldým hayatta Tutundum hayatýn yamacýna Renga/renk dünya düþledim Barýþ içinde kardeþlikler düþledim Her kesin tok olduðu Çocuklarýn korkmadan büyüdüðü Herkesin sevdasýna kavuþtuðu bir dünya istedim
Filim her koptuðunda daha dur umut var dediler Bir an Habil oldum Ve Aklýma Kâbil geldi O an son umudumuda yitirdim
M,Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Kılıçel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.