Güneşi Görmelisin
Sönmüþ bir feneri yakýp yeniden
Þu dünyanýn seyrine aþkla bakmalý
Kýzýla sevdalý erguvan gibi
Akrebe sevdalý yelkovan gibi
Yenilip doymayan pehlivan gibi
Yýlmayýp güneþe öyle akmalý
Þarkýlar söyleyip batan güneþte
Bir daha
Hüzünle hiç tanýþmadan
Uykudan kalkýp doðan güneþte
Karanlýk geceyle hiç yarýþmadan
Þafaðýn tadýna þevkle varmalý
"Taþ gözlü" saydýðýn vefasýz yarin
Göz bebeklerin de ki vahþi bakýþa
Son kadehindeki susuz rakýya
Elveda diyerek burun farkýyla
Abý hayat deyip de bir tas suya
Boþalan kadehleri kýrýp atmalý
Tutkuyu da gördün sevdayý da sen
Cehennemi gördün daha ölmeden
Hayat denilen garip sahnede
Yüreðinle oynadýðýn rolün bitmeden
Perde kapanýp da veda etmeden
Güneþi görmelisin çekip gitmeden
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.