GÖNÜL BU

Gönül tezgâhýmda aþký dokudum.
Ýplik iplik nakýþýna kondurdum
Atkýsýnda, çözgüsünde, püskülünde,
Her deseninde, sevdam sen varsýn.

Gönül bahçeme aþký diktim.
Meyvelerin tadýnda seni buldum.
Menekþe, karanfil, güller ektim
Kokusunda, renginde, sen varsýn.

Gönül kafesimde aþký besledim.
Þakýyýþ, ötüþünde sesin dinledim.
Bülbülü, kanaryasý, sakasý,
Her ahenginde, sen varsýn.

Gönül sazýmda seni besteledim.
Her notasýnda hüzünlendim.
Perde perde dolaþtým durdum.
Bam telinde duygum, sen varsýn.

Gönül kovanýmda arý oldum.
Her çiçekten öz aldým.
Petek, petek, bal verdim.
Tadýnda dudaklarýn, sen varsýn.

Gönül kitabýmda sayfalar oldum.
Satýrlar arsýna aþkýmý buldum.
Sayfalar içinde gözyaþlarým,
Her yapraðýnda hasretim, sen varsýn.

Gönül defterime aþký yazdým.
Satýrlara özlemimi kazýdým.
Çeþitli kalemler kullandým.
Her ucunda tutkum, sen varsýn.

Gönül bu ferman dinlemiyor.
Sevginin kutsallýðýn iyi biliyor.
Kara gözlü için yanýp tutuþan,
Cemal’in her nefesinde sen varsýn.


Sosyal Medyada Paylaşın: