SENİ GÖRDÜM

bir güneþ batýmýnda gördüm seni
parlayan bir yýldýz gibi
kama þý verdi gözlerim
bir rüya gibiydi gözlerimi açýnca
sanki yok olacakmýþ gibi
kaybetmekten korktum seni o an
yok olup gideceksin sandým
güneþin batýþý gibi
deniz gibiydi gözlerin
bir yolculuða çýktým
dalgalarla sürüklenen bir sandal gibi
sonu belli olmayan bir limana doðru
yüreðim deli gibi çarpmaya baþladý
kanatlanýp uçar gibiydi
sýðmaz oldu sineme
saçlarýna takýldý ellerim
ipek gibi yumuþacýktý
tel tel öpmek geldi içimden
yüzüne baktým çaresizce
kaçamak bakýþla
içimde kor ateþler yanar oldu
söndürmek istedim bal dudaklarýnda
kalem gibiydi kaþýn
ok oldu battý yüreðime kirpiklerin
seni gördüm
aþkýn kollarýnda buldum kendimi
çýkar yolum kalmadý
mahkum oldum bir deli sevdaya
zincire vurulmuþ kölen olmaya razýydým
bir tek içten gülüþüne
ben benden geçtim
kayboldu tüm benliðim
kollarýnda can vermeyi arzuladým
ama hepsi bir hayaldi
sensizliðe mahkum ettin beni
bir kere olsun gülmedin yüzüme
okþatmadýn o saçlarýný
bakmadýn o deniz gözlerinle
veda hançerini vurdun kalbime
þimdi sensiz bir ölüyüm
yokluðunla
hayata küsmüþ bir kenarda
bekliyorum döneceðin günü
can parçam
sevdiðim

Sosyal Medyada Paylaşın: