Bir akþam vakti bahçemdeyim. Bir þeyler oluyor orada, Kulak misafiriyim güneþle ýhlamura...
Ihlamur, "Düþlerini, öfkelerini ve gözyaþlarýný Anlatýyordu güneþe..." O tarafa baktýðýmý görünce sustu. Güneþte utangaç bir tavýrla ýþýdý bir an. Sonra göz göze geldik ýhlamur aðacýmla. "Neden sustun yapraklarýn gücü aþkýna ?" dedim. Bilirsin ben seni de güneþi de çok severim. Birlikte konuþsaydýk, beni de aranýza alsaydýnýz ya...
Batýya doðru çevirdi yüzünü. "Birazdan güneþ batacak" Dedi. Ýyi ya sabah konuþuruz öyle ise. Peki der gibi salýndý ýhlamur. Batmanýn telaþý ile zoraki gülümsedi güneþse. "Güneþ o güneþ, çekip giden Bir ýþýk çizgisiyle ardýnda, sevgi dolu" Ihlamur aðacýma ve bana gülümseyen...
Az ilerideki taþlardan fýþkýran, Bir ýtýr çiçeði takýldý gözüme. Yapraklarý oyalý, yeþile boyalý. Yanýna yanaþtým, okþadým. Ihlamur aðacýma neredeyse on adým. Gece bastý basacaktý, Ihlamur sanki kýskanarak baktý. Gönlünü aldým "çok güzel deðil mi?" derken Var mýsýn? Güneþ, sen, ben, ýtýr Yarýn sabah dertleþelim þafak sökerken...
"Ne güzel olur" Dedi Sevinmiþ gibiydi. Kokusunu içime çekerken. Sabahý düþledim. Bir ateþ arabasý, bir daraðacý, meydanlar Susan insanlar. Ve ýhlamur aðacýmla kurduðum dünyam Cehennemlerden cennetime dönmek...
Yarýn güneþ yine doðacak, her zaman ki gibi. Keþiþleme esmeli rüzgar. Güneþ, ýhlamur, ýtýr ve ben Sohbetimiz var. Denize uzanýyorum Güneþ yavaþ yavaþ yok oluyor Battý batacak sulara. Umut ektim bu günde yarýnlara, Hoþça kal güneþ, yarýn görüþürüz Erken gel bana, ýtýra ve ýhlamura...
Gece baþlýyor çabuk bitmeli Bir an önce þafak sökmeli...
Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.