gece ellerinden tutup Ay’ýn ýþýnda gezdirirken bütün damlarýn üzerinde biriken gölgeleri Nedendir bilinmez Bir senin resmin düþmez oldu Saçlarý kýzýl geceye...
Oysa...hangi daha iyi ezber tutabilirdi aklýnda kalan ...senden izlerini...
Ey bakýþýndaki utancýn çoklugunu Ayaðýndaki yersiz gitmelerine ödeten sevgili...!
Bazý zamanlarda Sensizligin bilemezsin kaç çýlgýn fikirle Aklýmdan gelip geçtiðini... Sabahlar beni dudaklarý patlamýþ uyandýrýnca Anlatýr en iyisini....
Dedikya... bir adýnýnda sensizlik oldugunu...
Yarým kalan hayallerimin Nereye gidecegini bile bilmeden Adýmlarýnýn arasýndaki gitmelerde Gözünün kaldýðýný...
Ah sana daha nasýl anlatsam...
Iyi niyetlerimin bile seni kandýramadýgýný Kendinin en büyük düþmaný.. yine sen Kendin oldugunu...
Ýtiraflarýn ...gözünü seveyim... Ey benim keþkelerimin bile cok sevdiði...!
Nasýl olsa zaman eskitmeyecek mi Þu ruhun içerisinde ihtiyar kalan bedenimi.. Varsýn bir ayaðý bulutlarýn üstüne basarken hayallerin...bir ayaðý sende dursun...
Biraz öne alsa zaman sensizlik çeken saati Yokluk kalýn kemeriyle döverken bedenimi Yalnýzlýðýn kurdugu bir zil sesi var Her gece aklýma getirip býrakan seni....
ELIF EDENHAUSER 15/02/2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif Edenhauser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.