ÖZÜME BENİM
Bir güzele derdim izah eyledim
Reddetti bakmadý yüzüme benim
Defalarca sevdiðimi söyledim
Güldü inanmadý sözüme benim
Dedim konuþalým nazlandý gitti
Sývýþtý yanýmdan hýzlandý gitti
Tutuþtu yüreðim közlendi gitti
Bir ateþ býraktý özüme benim
Gitti ya peþinden bakarak kaldým
Kendimi kaybettim hayale daldým
Dokunsan aðlardým çok fena doldum
Bulutlar toplandý gözüme benim
Gitmeyi düþündüm ardýndan koþup
Sonra vazgeçmiþtim kendimde þaþýp
Baktým gitmiyorlar dizler uyuþup
Yokuþ geldi yollar düzüme benim
Sessizce kalmýþtým öyle biçare
Bitip tükenmiþtim göz göre göre
Yýkýldým aniden olduðum yere
Sanki kramp girdi dizime benim
Üç beþ tane sözcük geldi dilime
Kâðýdý kalemi aldým elime
Döktüm naðmeleri sazda telime
Sazým feryat etti sýzýma benim
Aðlýyorum iki gözü pýnarým
Feryat edip daldan dala konarým
Tutul muþum bir sevdaya yanarým
Bir su serpen olmaz közüme benim
Yeter Mizani’yi aðlatma zalim
Seven sevdiðine eyler mi zulüm
Biliyorsun sana ayandýr halim
Kavuþtur iþimi çözüme benim
Ozan Mizani (Taner Karataþ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozan Mizani Taner Karataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.