Adını bile unutmadım
Ben,senden ayrý geçen her gecenin ardýnda,
Karadan perde ýsmarladým gözlerime,
Sensiz doðan Güneþ’e hiç....
hoþ geldin demedim,
Seni kayb ettiðim gün,
Kendimi yerin yedi kat dibine gömdüm,
Bir ömür çýkmamak için,orda çürürcesine,
Kan kustum Kýzýlcýk þerbet içtim,
hiç piþman olmadým,
Doymadým seni sevmeye,
Doymadým seni özlemeye,
Katran Daðýn karanlýðýna gödüm kalbimi,
Ýçindeki senle,
Gözlerimi karaya boyadým,
Senden baþka görmesin diye,
Yüreðimi kor testereyle yardým,
Ýçine tuz Daðýný yamadým,
Sýzýsý dinmesin,seni unutmasýn diye,
Bir an bile piþman olmadým,
Doymadým seni sevmeye,
Doymadým seni özlemeye,
Ferhat ile Þirin’i anlatanlarý hiç sevmedim,
Leyla ile Mecnun’u anlatanlarý hep dýþladým,
Gül’ü sevmedim,dikene hayran kaldým,
Gözlerimi karaya boyadým,
Senden baþka görmesin diye,
Bidahada hiç bir kýza,
sen gibi bakmasýn’lar diye,
Duygusal damarlarýmý acemi cerraha aldýrdým,
Kimseye tutulmadým,
Gözlerim hiç aðlamadý,
Yüzüm hep sahtekarca güldü insanlara,
Bir an bile piþman olmadým,
Doymadým seni sevmeye,
Doymadým seni özlemeye,
Senden sonra hiç aþýk olmadým,
Çünkü ben,seni tek bir an bile unutmadým,
Ýbils çok yokladý kalbimi,
Felek unuturmak istedi adýný,
Onalara inat,Þiirler yazdým adýna,
Senin adýný bile unutmadým,
Mehmet kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.