Özge Can

Saçlarýmýn kahvesi,
Gülüþlerimin çocuksu hevesleri vardý.
Güzeldim, güzel bile ölemedim.
Ben sadece evime gidiyordum...
 
Kadýndým.
Baharýmda yakýldým...
 
Korkularým vardý.
Gölgemden bile korktuðum zamanlarým...
Çünkü kadýndým;
Kaybetmeye her zaman yakýndým...

Bu dünyaya fazla aðýrdým.
Çünkü güzel gülüyordum...
Kadýndým,
Ölümün bile güzelini hak etmiyordum...
Sosyal Medyada Paylaşın: