yaðmur ürkekliðinde
ayný baharlara gülümserdik
ve bir an’a sýðdýrdýk ömrü
þimdi ise arkandan savrulan
hazan yapraklarý
kirpiklerimde asýlý kalan masal
ezilirken
bir yel deðer geçer
kalemi kýrýlýr sevdanýn
bin vuslat içinde
aðýr aðýr iner zaman
ayazýma soyunurken
sessiz bir aðýtla
yalnýzlýðý solurum
bilirim ki
yarsýzdýr bu yaralanmalar
ve kaç bahar dayanýr
dokunmaktan öte...
19/02/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.