Gitsem... Gidiversem... Uzaklara... Çok uzaklara... Ayak izlerimin, adýmlarýmýn kalmadýðý ufuklara... Suda yürür gibi... Yok gibi...
Keder... Ne derin bir kuyusun... Görünmüyor ki dibi... Tüm gücümle baðýrmalýyým bu derin kuyuya... Öyle doldurmalýyým ki feryâtlarýmla, Taþsýn...Taþsýn... Keder birikmesin içinde... Yakmasýn kimseyi...
Bir bakýyorum burdayým, Bir bakýyorum ki, gönlüm almýþ gitmiþ beni... Bu ben deðil... Ben deðil...
Ufuklarý görmek istiyorum... Görmek istediðim deniz de deðil... Ey! Yüreðimdeki hisler, Acýyýn bana! Düðüm düðüm sýkýyor kederim... Aralansýn perdeler... Kapkara dünyam... Hederim...
Oysa, Bir avuç sevgiydi istediðim... Kimseyi üzmeden... Kimseyi incitmeden... Bir çiçekti sevgi seyretmek istediðim... Bir manolya, solardý koklarsam... Bir kelebekti dokunulmaz, incinir kanatlarý...
Bir hayâl arabasýnýn meçhul atlarý, Býraktým dizginlerini... Yol yok ki önümde... Bakalým nerde tökezleyecek yorulunca...
Vursunlar artýk yüreðimdeki yaralý atlarý...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.