Karşı Işıklar

limanýn uzak ýþýklarýndan yansýyan
beyaz martýlar ayný yere gider gelir
o manevralar ki
baþka sahillerde gün doðumu iken
karanlýklarýn içinde küllenmiþ iyi niyet
gül salkýmý þefkat zor soluklu bir yol olsa da
hayal etmek ne güzel þeydir

belkide karþý kýyýnýn ucunda
ayný hislerle kuþlarý seven iki kalbin yarasý
ayýn dudaðýna söz mutluluklarý ekleyip
ferahlamýþ göðsünde
tanrý bilir ne sevinçler
ne kederleri baðlayýp bir birine
bu hayatýn telaþýna karýþýyordur

içimizin karmaþasý gibi deðil
yerli yerinde her sabah ayný yüzle seni karþýlayan
karanlýklarýn sildiði aný
yeþermekte olan bir baharýn müjdecisidir belki
nasýl düþebilir insan bu boþluktan
tutarken ellerini gökteki bekçi

solungaçlarýyla nefes alan deniz
sularýn dalgýn gölgesinden geçerken
ertelediði sahte ölümler
gerçeði geçirmez sýrlarla örülüdür
sonsuzluk iþitilmeyecek kadar hafif
rüzgarlar can verirken nefesimizde

karþý ýþýklarýn rüyasýdýr
beraber yürüdüðümüz sonu gelmez kaldýrýmlar
binlerce taht buyursa tanrý böyle güzel olmazdý
kýyýlarýn arasýnda kalan ayrýlýklar kadar.










Sosyal Medyada Paylaşın: