Kalbimi Dinle Biraz İstanbul

KALBÝMÝ DÝNLE BÝRAZ
Ýstanbul’a.

Kalbimi dinlesene, kalbimi dinle biraz.
Senin sevgin atýyor, veriyor bnana ne güzel haz.

Boðazýn sularýnda serinliyorum sanki.
Ýstanbul þarký olmuþ, dinliyorum inan ki,

Boðazýn sularýnda bir yeþillik coþuyor,
O yeþillik büyüyor, koskocaman oluyor.

O yeþillik ormaný, andýrýyor boðaza.
Koþtukça koþuyor, sanki anne çocuða.

Kalbimi dinle biraz, ey sevgili Ýstanbul.
Ne olur çaðýr beni, kalbime bir þifa bul.

Sana aþýk oldum ben, ey þehirler kralý.
Seni gören herkesler, sana aþýk olmalý.

Aþka inanmaz idim, senle inandým aþka.
Hiçbir þehir olmasýn, kalbimde senden baþka.

Seni görmedikçe hüzünlüyüm inan.
Sana kavuþsam oynarým davulunan.

Sana selamlar olsun, güzel Pazar’ýmdan.
O bile kýskandý seni, sana aþýk olduðumdan.

Kim kýskanmazki seni, bu güzelliðin oldukça,
Sevegecðim seni ben, kalbim sevgi doldukça,

Turan YALÇIN
Erenköy, 07.07.1985

Sosyal Medyada Paylaşın: