Sen düþünce sebepsiz aklýmýn köþesine Koyu bir sis kaplýyor gözlerimin önünü Þimdi yüzümün solan kaybolan neþesine Hibe ediyorum yar ayrýlýðýn gününü Nasýl kutlarsan kutla ister aðla ister gül Daðlarda kaldý iþte boynu bükük bir sümbül.
Sen olmadan da elbet yaþarým nasýl olsa Kim ölmüþ ki sevdadan bu zamanda duymadým Arada gül tenimde bahar dallarý solsa Hatta kurusa bile derim zaten saymadým Kýþ uykusuna yatan yarasa gibi sindim Nemli gözlerle yatýp ayrýlýðý giyindim.
Sana ait ne varsa gönlümde bohçalayýp Penceremden fýrlattým düþüp gitti çamura Bildiðim küfürleri aðzýmda çalkalayýp Tükürdüm ardý sýra uðrasam da dumura Kendin çal kendin söyle bundan sonra hayýrsýz Gönlüm saðýr bir sultan vebalisin duyarsýz.
Ne istedim de oldu hayat hep çelme taktý Son seni dilemiþtim olmadý ne yapayým Bu gönlü senden önce ah bilsen kimler yaktý Belki de varýlmasý imkansýz bir sapayým Bu yüzden ayrýlýðý içmeye meyil ettim Þerefime iç zalim bak artýk ben de bittim.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.