Gümüþ bir madalyondur , Bir hicran yarasý göðsünde Kimi der sýla , Kimi der sevda , Kimi der yaradanadýr bu büyük hasret..
Soran olamaz ! Alan olamaz dilinden ! Sezgilerinle kazanýlmýþ , Bu eþsiz madalyonun kaynaðýný.
Hislerinden uzaklaþtýðýn anda , Karardýkça kararýr inada parýltýsýna Kim merak edip dokunsa yakar elini .
Ama"O" sana yakýþan obje olmuþtur , Þaþýrýrlar, bazende sorgularlar Onlar dokunduðunda yanarlarken , Senin onunla nasýl ferah ? Onun da, sende nasýl parlak durduðunu ?.. Nuran KARACA 22:34 11.02.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuran KARACA Susmaz Siirl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.