ÖZLEDİM SENİ BAHARIM
Gözlerin yaðmur damlasý olurdu ben sevince,
Çok uzak mevsimlerden alýrdým kokunu.
Hangi mevsim sana gülerdi,
Hangi mevsim ben gibi sarýlýrdý ki.
Ben iklimlerin mevsimsiz sonbaharýydým,
Sen benim iklimimin bahar mevsimi.
Sanki topraða düþen cemre,
Yada çiçeðe verilen can suyu.
Senin mevsiminde açardý benim sevdiðim çiçekler,
Gelincik kýrmýzýsý açardý baharýnda senin.
Ne kadarda güzel bir yüzün vardý,
Ne kadar duru bir bakýþtý gözlerindeki.
Ben topraðýn çocuðu,
Elleri nasýrlý.
Sen bulutlara düþen gök kuþaðý.
Þimdi sana gelebilmek vardý içimde,
Çok uzaklarda mevsimler ötesine,
Bir yaðmur damlasýna,
Yada nefesine karýþmak vardý.
Avuç içlerine yüreðimi koymak vardý.
Ah be kadýným.
Bir bardak sýcak çayýn özlemi gibi duruyorsun karþýmda,
Özledim seni baharým,
Özledim be yeþil eriðim._____Þ.CyILMAZ/Þiir Baba/07.02.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Yılmaz/Şiir Baba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.