YALNIZ YÜREKLERİN MÜMKÜN DEĞİLDİR YÜKSEKTEN UÇMALARI

YALNIZ YÜREKLERÝN MÜMKÜN DEÐÝLDÝR YÜKSEKTEN UÇMALARI

Yaþýyordu yalnýzlýðýnýn sarýp sarmaladýðý özgürlüðünü,
Alabildiðine hem de, alabildiðine gibi.

Muhtaçtý sevilmeye yok dese de,
Hani bir el okþasaydý ya sýrtýný, bayýlacaktý kýzsa da,
Okþayan el güç versin isterken, endiþe de duyacaktý elbet,
Yalan mýydý, sahte miydi ha.

Aðlardý dalgalarý seyreden gözleriyle,
Çaresizlik deðildi,
Yoklukta deðildi,
Ýnançsýzlýktý sebebi.
Zordu sevgilere inanmak bir daha,
Duyduklarý gerçek miydi, yalancýnýn yanan mumu muydu yoksa,
Yatsýya kadar.

Yalnýzdý sol yaný, dolmaya hasretti de,
Özlemiþti sýcacýk bir dost eli,
Bir daha vermem diyorken özgürlüðünü yalan sevdalara,
Özgürlüðün yalnýzlýk olmamasýnaydý tüm dualarý.
Belki de ha, belki de diyordu,
Gerçek sevgi miydi özlediði.

Bilmiyordu dünya sadece onun doðrularýyla kurulmamýþtý,
Her insan bir dünyaydý, ayný istikamete dönen,
Bilmiyordu kara kaþa kara göze deðil de,
Davulun bile dengi dengine çalacaðýný.

Ters istikamette yalnýzlýklara yenik düþürür rüzgârlar,
Hep ben diye diye olmayacaðýný öðretir hayat,
Bir gün gelir uçmaya çalýþýlan yükseklerin yalnýzlýk,
Alçaktan uçmanýnsa huzur, sevgi, mutluluk olduðunu,
Öðretir hayat.

09.11.2012.Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: