ÇİÇEKLERLE HASBİAL

Gün aðarmak üzere
Rüzgar sert esiyor
Islýk çalarak dolaþýyorken
Uyandý papatya cýk
Öyle yorgun hissediyordu
Üzerinde koca bir yük vardý sanki
Bakýndý etrafýna
Diðer kardeþleri de ayniydi
Soðuktan buz tutmuþlardý
Kýpýrdamaya güçleri yoktu
Bütün yeþil çimenler
Laleler de ayniydi
Bir inilti duydu
Badem aðacýydý hayýflanan
Zor çýkan bir sesle
Günaydýn kardeþ dedi
Ne oldu neyin var inliyorsun
Baksana halimize
Buz tutu çiçeklerim
Oysa ne özenmiþtim
Bu yýl onlara
Güzel açsýnlar da
Bol meyve versinler diye
Böyle donarlarsa dökülür çiçeklerim
Meyvesiz kalýr dallarým
Bir kuþ geldi uçarak kabarmýþ
Tüyleri belli üþümüþ
Hayýrdýr ne konuþuyorsunuz böyle
Fýsýr fýsýr
Ne olsun kuþ kardeþ
baksana halimize
Donuyoruz da
Ne acelemiz vardý ki
Erkenden uyanýp
Yeryüzüne çýkmaya
Yatsaydýk biraz daha sýcaktý yerimiz
Þimdi buz tuttuk
Aðaçta öyle hayýflanýyor
Erken açtý çiçeklerim diye
Küçük kuþ zor çýkan bir sesle
Haklýsýnýz
Nasýl aldandýnýz bu havaya
Sanki iþiniz vardý
Uyusaydýnýz biraz daha
Ya sen nerde barýnýyorsun
Biz çatýlarda yapraðýný dökmeyen aðaçlarda
Barýnýyoruz
Dua edin güneþ çýksýn da
Biraz rahatlarsýnýz
Haydi bana müsaade gideyim üþüdüm biraz
Yine görüþmek üzere
Uçan kuþun ardýndan baktýlar
Çok doðru nasýl aldandýk
Görünce güneþi dayanamadýk
Attýk kendimizi dýþarý
Þimdi katlanacaðýz sabýrla
Bekleyeceðiz düzelsin bu hava diye
Ayþe Karan






Sosyal Medyada Paylaşın: