Soðuk bir kýþ gününün,tuhaf gecesi Gözlerimde ne gözyaþý,nede uykunun zerresi Aldýrmýyorum havaya,açýlýyor odamýn penceresi Ve yankýlanýyor uzaklarda bir siren sesi Ýçimde bir ürperti,belkide diyorum bir garibin son nefesi Sensizlik kadar korkutucu gelmiyor ölümün vesvesesi Aklýmda mýzrak gibi,vedanýn her hecesi Izdýrapta yüreðim ,ne yamanmýþ tecellisi Yankýlanýyor her yerde,RAHMANA davet sesi Birazdan doðar güneþ ,yeni günün habercisi Açýyorum ellerimi ,yine sensin her duamýn öznesi Ve yine aðzýmdan kaçýyor,eski bir alýþkanlýk cümlesi Günaydýn sabah oldu ,gönlümün prensesi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
arif özbay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.