Gönül vagonuna çok yolcu aldýn Aldanýp nefsine yýllarca kaldýn Dermansýz derdine zehirler çaldýn Nuhun tufanýnda yaþarsýn ey can
Nefs makinist olmuþ sürer her yere Ruhunun her yeri yarayla bere Uyarsa da Mevla binlerce kere Günah denizinde yaþarsýn ey can
Gönül vagonundan çöpleri atýp Sevda kervanýna gönüller katýp Dostun kucaðýný her gece yatýp Sevda kervanýna varamaz bir can
Her sözüm cevherdir anlayan dosta Aþký sanýyorlar yüz ile kaþta Tohumlar biter mi ekilen taþta Þehir çöllerinde yaþarsýn ey can
Aciz Mithat boþa yýllarca yandým Gönül verdim yare, bir melek sandým Dostun derganýnda kana boyandým Dünyasý cehennem yaþýyor bir can m kararmýþ Sosyal Medyada Paylaşın:
SEVMEK İBADETTİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.