Ey! derya gönlümde kýnalý kuzu
Sana bebem gibi ben bakmadým mý?
Sevdan yüreðimde ince bir sýzý
Seni namzet yapýp, ben takmadým mý?
O bir çift gözlere, tatlý diline
Yandýrýp, döndürdün aþkýn külüne.
Bülbül gibi þakýp gonca gülüne
Türküler, aðýtlar ben yakmadým mý?
Ýnanýp sevgine hep bel baðlayýp,
Hasretinden seller gibi aðlayýp,
Gönlümden gönlüne aþkla çaðlayýp,
Çoþkun dere olup ben akmadým mý?
Hüzüne düþmesin bir tek yapraðýn
Dalgalansýn aþkýmýza bayraðýn.
Ya benim olursun, ya da topraðýn
Diyerek, hayattan ben býkmadým mý?
Bende böyle güçlü sevgin hep akar
Cümle engelleri yüreðim yakar
Aðrý daðý olsan bre ne çýkar,
Sen yokuþum oldun, ben çýkmadým mý?
ADALET MORKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.