Samanlýðý seyran etmiþtik, Bir göz odamýzda. Duymamýþtýk, Ýliklerimize kadar iþleyen soðuðu Aç kaldýk; Açýkta kalmayacaktýk güya... Emek vermiþtik, Her taþýna topraðýna Fakirhanemizde, Fakir halimizle Yaþýyorduk en azýndan Ýliklerimize iþleyen soðuðu duymadan Ne ayakkabý, ne elbise alabilirim Çocuklarýma. Yamayýp yamayýp giyecekler En azýndan yaþýyorlardý Akan damýn altýnda büyüyecekler
Bir anda söndü ocaðýmýz Ne evimiz kaldý ne bucaðýmýz Çaresiz Kaderimize küsüp Mutsuz yaþayacaðýz.
Oysa yaþýyorduk küçücük odamýzda Bize saray olan þirin gecekondumuzda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakdogan1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.