VE ŞİMDİ SEN YOKSUN

bir kalem vardý elimde yazýyordum kendimce
tek tek dökülüyordu kelimeler dilimden
þiir olup akýyordu yüreðimdeki sancýlar
bazen sen oluyordun bazense kýrgýnlýðým
hayata her dizesi isyanlarýmý dile getiriyordu
sevgiye hasret yüreðim oluyordu
gözlerimde hayalin dilimde ismin
þiir olup dökülüyordu
türkü olup telden akýyordu sana olan sevgim
sonu olmayan bir þarký idi

her geçen saat ömrümden alarak
yangýn olup yakýyordu bedenimi
senin kokuna hasret
tutmak istiyordu ellerini ellerim
sen oluyordun doðacak güneþim
senle doluyordu yüreðim
yalnýzlýðým kayboluyordu seni hatýrladýkça
gözlerimin içi gülüyordu bir damla yaþ akmadan
geçiyordu günlerim hasret bitiyor
ay doðuyordu geceme
yýldýzlarýn altýnda üþümüyordum
sýcacýk oluyordu soðuk odam
gülüþünle ýsýnýyordu her yaným

bu gün artýk yoksun
ve ben þu an ölümü arar oldum
yalnýz ve karanlýk odamda
sen gidince yokluðunla her þey bomboþ oldu
sadece soðuk bir gece ve
sensizliðin hain ve ürkütücü korkusu sardý
her yanýmý ve üþüyorum þimdi
bir nefese muhtaç oldu ciðerlerim
senin yokluðuna alýþamadý bedenim


VE ÞÝMDÝ SEN YOKSUN
Sosyal Medyada Paylaşın: