Vefa bir soysuz köle adý varda namý yok naciz canýný verse dünyada kýymeti yok ahdý gerilmiþ yaydýr, vefada zehirli ok yay gergindi demezler,vebalde vefalý ok okun dogasý vurmak, sen gerilen yaydan kork...
Kim ne bilsin gücünü atýldý gitti derler kim ne bilsin öcünü, vuruldu gitti derler deli bir yiðit idi duruldu gitti derler durgunluk deliliðe tercih edilir olmuþ bilmezler durgun sular ne yiðitleri bogmuþ...
Dolu dizðin þafaklar artýk tan deðil bana yayýný geren pusat artýk can deðil bana kalýbýma sýgamam mekan yar deðil bana ugruna yoruldugum o dava mezar imiþ son nefesteki yasin , bir ahde vefa imiþ....
Ýbrahim buðra uyanýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim buğra uyanık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.