Ýsminin melodisini ezberliyordu kuþlar Aðustosta. Eylül’ün yedisi sabahýn altýsý güneþ yine boy gösteriyor gökyüzünde senin için. Ve sen küskünsün hayata, Küskünlük þiirleri alýyorsun kaleme gökyüzü semahýna karþý. Karþýnda yüksek daðlar, daðlarý ikiye bölen bir nehir gümbürdeyen sesiyle akýyor sonsuzluða. Geliþine gün sayarken damlarýn üstünde; Birden aklýma gidiþin geldi. Küskünlük kokan bir ayrýlýþýn dokuzuncu ayýydý. --- MAÞUK GÜLTEKÝN--- --- VAN---
Sosyal Medyada Paylaşın:
Maşuk Gültekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.