bazen kaðýt kabul etmiyor, kalemimden hiç bir çizgiyi, sürtüyorum koparýrcasýna, kalemimin ucunu kýrarcasýna, ve anlýyorum ki, kýrgýnsýn halen daha bana, iþte öylesi vakitlerde, hüznüme eþlik ediyor gözyaþlarým, kaðýdý yýrtýp kalemi kýrasým geliyor, hatta tüm dünyayla savaþmak, sebepsiz bir sebep yüzünden, yanýmdaki yokluðun aslýnda sebep, sensizlikten daha güçlü sebep mi var, dayanamýyorum ne yapayým, aklýmdayken yanýmda olmamayýþýna, ne ben de çare, ne dizlerimde mecal, ne de ellerimde ellerin, anlaþamýyorum bir türlü yokluðunla, sensizlik bana illet oldu, kaderin elediði kederim, sevmek ümittir ya bekliyorum, gelsene...
bünyamin diler 1700480414 Sosyal Medyada Paylaşın:
Bünyamin DİLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.