gözlerimi kapattým sessizce, sonra koydum elimi yüreðimin üstüne adýný anmaya baþladým hece hece, kelime kelime... her andýðýmda akan yaþlar damlýyordu gönlüme... biz seni görmeden seven ummetin, adýný her zikrediste önce yureklerimiz dolar sonra gözlerimiz... sen ummeti için göz yaþý döken nebiler nebisi. sen on sekiz bin alemin Mustafasý. gel ey nurunla kokunla gel de nefislerine hapsolmuþ gönüllerin kilidini aç
Sosyal Medyada Paylaşın:
durri edebi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.