seni sessizce seviyorum
sanki sol tarafým çapraz sorguda.
cennet’le cehennem arasýndayým sanki.
ve o derece yokluðuna tutukluyum.
ve öylesine dýþýndayým ki hayatýn,
hayat, tel örgü ile çembere alýnmýþ sanki.
ve dört bir yandan saldýrýyor yokluðun.
yine göðsümden vuruluyorum.
ve yine biliyorum ki;
hiç bir aþk benden çok ölmedi.
þimdi bir yaným kor ateþlerde,
bir yaným küllerini savuruyor bulutlara.
bulutlar maviliðini yitiriyor yine,
yine gri bir yaðmur yaðýyor.
toprak kurumuþ bir iðde yaðraðý gibi solgun,
ve ben yine aþk nöbetinde devriye atýyorum.
yürüdüðüm her yolun sonu,
çýkmaz bir sokak.
ve ben yine kendimi baþa sarýyorum.
bozuk bir kaset gibi.
bir hayalden ibaretsin biliyorum.
her gece düþlerime geleceksin,
beni darmadaðýn edip gideceksin biliyorum.
ama ben seni hayal de olsa,
beni darmadaðýn da etsen,
ben seni sol yanýma deðen bir kurþun yarasý gibi,
ve ben seni sessizce seviyorum.
ibrahim dalkýlýç
05/02/2015
23/50 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.