MEMLEKETİM
Taþýna topraðýna
havasýna suyuna
güneþine ayýna
her halinle ben sana
hasretim memleketim
O güzelim insanýna
yardým sever tavrýna
her köþe baþý mekanýna
aþýðým memleketim...
Ehhh buraya kadar...
Taþýný topraðýný
böle böle yok ettiler
Ýnsaný Ýnsanýnla
kardeþ kardeþe düþman ettiler
Hayýr ile Zekat ile
dopladýlar günahlarý
Sevap ile sattýlar
o yalan satýrlarý...
Alýþmýþ Ýnsaným ezilmeye
beyni boþtur ne yazýk
her lafa inanýr
yetmiyor yediði kazýk
Ýnsan þaþýrýyor
kime inansýn
suç üstü yakaladýk
tamam þimdi sanarsin
ama bir bakmýþsýn
silinmiþ kafalardan
o izler ...
seyretsin insanýmýz
Karadayý gibi diziler..
Helal Haramla çarpýþtýrýlýyor insanlar
Ha Cem Evi Ha Cami kapýsýnda olurlar
Biri Aleviymiþ diðeri sünni
biri Kürtmüþ diðeri Türkmüþ
birinin baþ harfindekini kýçýna koymuþlar
TÜRK oldu KÜRT
ne deðiþti sanki öyle buyurmuþlar
Bir türlü paylaþamadýk seni Memleketim
bu gidiþte ne kaldý nede kalacak senden bir yerin eserin
asýl ÝNSANIN adý ÝNSANLIK olacaktý
ehh bu zamanda Ýnsanlýk pek Paraya deðer katmadý
Nereye gidiyorsun ah Memleketim
aslýnda Topraðýný Suyunu ben özledim
ama karýn doyurmuyor iþte
denizinle güneþin
ne yazýkki bir yabancý gibiyiz
kendi vatanýmýzda
oda elimizden gidecek
gün gelecek buna þaþýrma..
Ayrima son desek
Ýnsanlarý Ýnsalara düþman etmesek
Kürtü Türkü
Alevi Sünni diye
ayrým etmesek
sonuçta allahýn kulu diye
bir birimize saygý duyup
bide SEVMEYÝ DENESEK...
Yoksa çok seymi istedim senden
güzelim MEMLEKETÝM...
Kalk ayaða ey ÝNSAN Mileti
önce kendine sahip çýk
sonra ailene sahip çýk
sonra doðduðun yere sahip çýk
sonra da MEMLEKETÝNE sahip çýk
bekleme ile bir lider doðsun
al kendi hayatýný eline
yolun hayýrlý olsun
ama ile bir önder arama kendine
kendin örnek Ýnsan ol yeter
sonunda bu hayat sensizde devam edecek
inan bana PARANIN HÜKÜM ALDIÐI DÜNYADA
Ne savaþ bitecek
MEMLEKETÝM HEP GÖZÜMDE TÜTECEK...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.