Mübah Görmüş Yaradan
Mübah Görmüþ Yaradan
Gecemmi gündüzüm,mü var, hiç anlamam
Dertsiz bir günüm olsun,ki,derman aramam.
Ne gamsýz nede yarsýz, ben hiç duramam
Neylersin bana, bunu mübah görmüþ yaradan
Ben hiç gün görmedim,ki, öyle olur olmaza gülen,
Yokluga sefelete bürünmüþ,bir farklý demki,desem
Daha ana rahminde iken,baþladý benim bu çilem,
Neylersin bana, bunu mübah görmüþ yaradan
Evet çocuk yaþta kederimle,ben tanýþtým
Büyüdükçe açýlara,haþýr neþir oldum,karýþtým.
Özlem duydum sevgiliye,kavuþmadan helâlleþtim
Neylersin bana, bunu mübah görmüþ yaradan
Aklým erdi ereli,düþmüþüm bir ekmek derdine,
Bu yolda ne puþtlar,dümbükler gördüm ve hergele.
Çýkar menfaat uðruna,satan þerefini,güden güdene,
Neylersin bana bunu,mübah görmüþ yaradan
Yýllar geçtikçe anlasada, insan oðlu bütün bunlarý
Geri getirmiyor,ki geçen bir bir ,herder olmuþ yýllarý.
Resul, kime ne anlatýr,ki, yazan yazmýþ kuluna bunlarý
Neylersin bana bunu,mübah görmüþ yaradan
Yarattýðý onca kullardan,benim ne farkým olaki
Aradýðý kul vasfýnda olasamda,gayret etmeden durmam,ki
Kadere boyun eðdim,kedere isyaným yok, þükrederim,ki
Neylersin bana bunu,mübah görmüþ yaradan
Mübah görmüþ yaradan.
Tarih:05 / 02 / 2015
Þiir:Resul Civcik
Fotoshop:ResulCivcik2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.