BUNGOLOV EVLERİN BİRİNDE
BUNGOLOV EVLERÝNÝN BÝRÝNDE..GÜLÝSTAN
Tek kat olarak inþa edilmiþ olan inþaatý aðaç verandalý evlerin birinden bir takým sesler geliyordu ,Gülistan yorgun ve bitap düþmüþ bedenini zorla kaldýrdý rengarenk çiçekli küçük camýn önündeki büzgülü perdesini araladý gözleri hala kamaþýyordu bir iki kere yumdu bir kadýn onlara doðru koþarak geliyordu
Bu bir rüya olmalý dedi bu Feray hanýmdý ,kapýyý bir kaç defa vurdu ,
minik reisi uyanmýþtý ’’Güliþ kalk annem annem geldi dediðinde ona þaþkýn gözlerle tek kelime etmeden bakýyordu’’
sen dedin ya Güliþ Küçük Reis ne deyse o oluy!
ben dedim emyettim oldu ben annemi istedim
’’Deli þey seni yaramaz seni bücür! seni yakalýyayým da görsünler kucaðýmdaki minik reisi buraya gel!’’
tüm enerjisi yerine gelmiþ bir halde gülüyordu þimdi ,günlerce uðruna aðýtlar yakýlan kadýn aþaðýda oðluna sesleniyordu
hemen üzerine bir þeyler aldý olup biteni öðrenmeliydi
Feray haným inip çýkan göðsüne elini koymuþ sakinleþsin diye nefes alýyordu,
’’ah baþýmýza gelenleri sormayýn biz gemiyi kaçýrdýk küçük kýzým rahatsýzlanýnca diðerine bindik meðer kaza olmuþ yeni öðrendik kýzýma hayatýmýzý borçluyuz ,her þeyde bir hayýr olduðunu gördük ,telefonum arýzalandý size ulaþamadým çok özür diliyorum ,kim bilir nasýl telaþlandýnýz benim bu afacan sizleri üzdü mü bakalým ha üzdü mü bu þeker ablayý?’’
’’Onun adý Minik Reis Feray haným buralarý ondan sorulacak artýk ,denizler aðaçlar insanlar her þey onun hizmetinde sizi çaðýranda o’’
deyince kadýncaðýz þaþkýn birazda yorgun sadece bakýyordu
o sýrada sütlü kahveler hazýrdý harika ekmek doðal elde yoðrulmuþ cevizli hamurun piþerken taþ ocaktan yayýlan buram buram kokularý genizlerinde yakalanýyordu
Feray haným
’’çok mutluyum çok dedi,þükür ki yaþýyoruz yoksada
denizin simsiyah diplerinde cesedimi balýklar didikliyor olacaktý yavrumun aðlama seslerine hiç bir zaman varamayacaktým ,sana çok þükür Allah’ým
yo yo düþünmek bile istemiyorum
bak Gülistan sana kimi tanýþtýracaðým’’
dedi az sonra gelecek oda yeni misafiriniz dediðinde Gülistan ’’bana müsaade edin lütfen’’
diyerek hýzla merdivenlere doðru çýktý çünkü üzerinde pijamalarý vardý
Ruhu daðlardan týrmanarak vadileri aþtý denizlere vardýðýnda yüzmek için sadece bana kuvvetimi ver ,caným Yarab kuvvetimi ver ki þu hayatta kulaçlarýmý atarak istediðim doðru olan kýyýya varabileyim diye dua ediyordu þimdi
aklým kalbim düþüncelerim
ailesi yeri yurdu yavrucuklarý belli olan o gemiciden derhal sýyrýlmalýydý artýk
kendisine ait olan bir erkeðe sýmsýký sarýlýp sadece ona akmalý hastalýklý düþüncelerden sýyrýlýp saðlýklý dünyasýný hazýrlanmalýydý
’’Þu içimdeki tertemiz sular bana güç versin lütfen doðru olaný yaptýr Allah’ým’’ diye dua ederken çoktan giyinmiþti bile
KENDÝME AÝT DÜNYA
Yabancý sularda benim ne iþim var?
benim kendi dünyam olmalý sadece bana ait
rengarenk akvaryum içerisinde oynaþan balýklar
hayalperest yolculuklar bitsin diye
ha deðil mi Faralya?
geri gönderdiðin o kadýn artýk yanýmda
pekala emrettiðin tertemiz bir dünya
çardaklarýn altýnda serinleyen umursuz bir dünya
elinde sadece kitabý eðri büðrü bir de hasýr þapka
en konforundan aðaç kokulu bungolov evlerinin yamacýnda
topraðý kazýyor olacaðým yeni fideler için etrafýnda
kim bilir ?
arkasýndan baðýrdýðým afacan çocuklarým olacak
minik ayaklarýnýn altýnda ezilen
çiçeklerime aðlayacaðým kimi zamanlarda
yanaklarým pembelerini kazanmýþ
harika bir kadýn olacaðým belkide
ha Faralya?
bu düþler bana mý ait? onlarla mý yaþa diyorsun bana
unutulur mu hiç?
birde þu minik reis
göz kýrpýyorsun
o ne derse o olacakmýþ
baþkan o artýk diyorsun
pekala
o ne derse o olacak inan bana ...
MÝNÝK REÝS GÖRDÜN MÜ BAK ?
TENÝ BAL KOKAN TATLI MÝNÝÐÝM
SEN ÝSTEDÝN SEN ÇAÐIRDIN
KÝMSE ENGEL OLAMADI
DEMEK KÝ SEN ÇOK BÜYÜKSÜN
BÖYÜTENLEY
DÝYORDUN YA
SADECE SENÝ DEÐÝL
DUDAKLARIMIZI MORLU KIRMIZILARA BOYARKEN
ÝKÝMÝZÝ DE BÜYÜTTÜ
ÝKÝMÝZÝ DE BÜYÜTTÜ BAK!!
..GÜLÝSTAN..
binay
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.