Üç adam geçiyordu köprüden
Yaðýz atlarýyla dörtnala
Oysa çok sular geçmiþti altýndan
Habersizlerdi her þeyden
Ve hiçbir þey
Bilmiyorlardý hala
Köprünün ucunda
Ölü bir kent
Kentin pazarýnda
Yaþayan ölüler
Yürüdükleri sokaklar
Mezarlýklarý andýrýyordu
Kaldýrýmlarda ölü benizler
Sessiz
Tepkisiz
Kentin pazarlarý
Ucuz can
Pahalý olan
Kýlýk kýyafet
Sanki atlýlar
Ekinlerin kanla sulandýðý
Zamanlardan geliyordu
Hiç birisi aðzýný açýp
Gördükleri manzarayý
Ýrdelemiyordu
Kentin meydanlarýnda
Bir tek robotlar vardý
Ne bir çýðlýk sesi çýkýyordu haksýzlýða
Ne bir asi rüzgar ya da fýrtýna
Atlarýn nal sesinden baþka
Biat vardý koþulsuz efendilere
Ölüme ayrýlýða
Biat sömürüye
Biat alýnyazýsýna
Bir tek çocuklar aðlýyordu
Bir tek çocuklar gülüyordu
Çocuklar baðýrýyordu
Çocuklar oynuyordu
Çocuklar haykýrýyordu hiç çekinmeden
Atlýlarýn peþinden
Ve hala umut vardý
Yaþamak için…