Alma Mazlumun Âhını
Alma mazlumun âhýný çýkar âheste âheste...
Etme periþân köþkünü yýkar âheste âheste...
Kalmaz ne þöhret-i þânýn ne de makâmýn dünyada
Bakarsýn hepsini ateþ yakar âheste âheste...
Gördüðün bu âlâkaya aman beyhûde aldanma
Kurduðun tatlý hülyâlar çöker âheste âheste...
Gelince hatrýna titre o paramparça mâzine
Ýki göz þelâle gibi akar âheste âheste...
Kitâb-ý ömrünü yazan çekerse bir gün mizâna
Dilin tutulur da rûhun bakar âheste âheste...
Kudret bulup gençliðinden büyüklenip de dolaþma
Bekle kader prangasýný takar âheste âheste...
Akl-ý selim davran hem duy öfkelenme dinlemeden
Sabret hakikat sözünü eker âheste âheste...
Uzak düþme tevâzuden devr-i mevsim-i cihânda
Koparýr da benliðini çeker âheste âheste...
Girme hevâ-yý hevesden nâmert ile çatýþmaya
Kapkara zýndana seni týkar âheste âheste...
Fenâya gark oluptur ki cem olur mey içer âlem
Zevk u safâdan da insan býkar âheste âheste...
Gördüðün ulu hakânlar tahtýndan düþerse þaþma
Zaman ansýz bileðini büker âheste âheste...
Sýrr-ý kelâm sâhifemden yükselir bir bir semâya
Gök kubbesinden Mahfiya çakar âheste âheste...
04.02.2015 Almanya, Mahfi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.