Sevmek yetmez,çok sevince anlýyor bunu insan Geceye düþer ya bazen umutlar, O kadar karanlýktýr yaþam Günün aydýnlýðýný alev alev yakarken bir dörtlük Susup,çýðlýk atan adam misali içine akarsýn Demli bir çayla seyredersin geçmiþini, belki bir fotoðrafla açýlan ufkunu Sýðlýktan kurtulup derin dehlizlere pervane olursun Dalga dalga yýkarken hayallerin seni Çýrpýnmaya fýrsat bulamadan yutar seni bu darlýk Boðulursun ve bunun bir sonu yoktur Bilirsin Ve ölürsün...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bthnbnl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.