SEN BİR ÖMRE BEDELSİN

Zeynep Kamil Hastanesinde geldin
Dünyaya bir gece vakti.
Attýðýn gür çýðlýða karýþtý doktorun müþfik Sesi.
Aslan gibi bir kýzýnýz oldu.
Dedi.
Seni havalara kaldýrýrken.
Gülümsedi.

Sevincime bir sevinç daha eklendi.
Öðrendim ki;
Oturduðumuz sokaða adýný veren Yusuf Kamil paþa
Ve eþi Zeynep Haným imiþ.
Hastaneyi yaptýran kiþi.

Adý Vuslat olsun dedim. Bu çok aðlayan bebeðin.
Anlamý hem çok derin hem manidar
Ve þiirseldi bu ismin.
Sen bana en deðerli ödülsün KIZIM.

Emekledin baba ocaðýnda. Elin deðdi sönmüþ sobaya.
Attýn ilk adýmýný tay-tay durmadan daha.
Ýlk sözlerin bir þarkýydý.
Yüzünü görmediðin o þefkatsiz babaya.
Sen bana naðmelerin hüznüsün KIZIM.

Geçmedi boðazýndan asla baba ekmeði.
Ne de bir baþkasýnýn bir küçücük emeði.
Oyuncaðýn olmuþtu uçuþan kar taneleri
Sen bende onurun adýsýn KIZIM.

Yaþamýn yükünü vurdun omuzlarýna.
Utandýn düþürdüðün cüzdanýný alýrken
Yerden.
Ýncinmedi ne bir karýnca ne yaprak
Senden.
Sen bana insanlýk tacýsýn KIZIM.

Vuslat Öðretmen oldun tahta baþýnda.
Girdiðin her kapýdan ýþýklar saçtýn.
Sevildin. Sayýldýn. Dualar aldýn.
Doðan çocuklara verildi adýn.
Sen bende bitmeyen þarkýsýn KIZIM.


Ben razýyým. Dilerim
Rabbim hoþnut olsun Vuslat kulundan.
Güldürsün yüzünü tutsun elinden.
Bir an olsun O’ nu düþürme dilden.
Her iki cihanda aziz ol KIZIM.

Sosyal Medyada Paylaşın: